Ik kan er niets aan doen. De verleiding is te groot. Ik kan er niet aan weerstaan. Het scherm van mijn smartphone, mijn tablet, werken als een magneet op mij. Ze zoeken mijn blik, vragen om mijn aandacht en doen me tijd verliezen. Ik bekijk oninteressante video’ s, raadpleeg oninteressante inhoud en dit alles tegen mijn zin. In plaats van mij intellectueel te verrijken, blader ik door een eindeloze stroom van Facebookberichten, kijk uit naar de laatste meldingen, bekijk een aantal grappige video’s op YouTube. De sociale media zijn een graf. Gelukkig is de steen halfopen en ik wil eruit stappen.
Time Well Spent
Vorige week kwam ik een artikel van Tristan Harris tegen, getiteld “How Technology is hijacking our mind”, een artikel dat velen van jullie ongetwijfeld eerder hebben gelezen. Ondanks de lengte ervan heb ik het verslonden, evenals de verwijzingen die aan het eind worden aangehaald. De video van Joe Edelman over hoe verandering van het design om onze geest te bevrijden was bijzonder inspirerend. Ik had een paar dagen eerder gesprekken gevoerd met collega’s (wetenschappers en praktijkmensen) die actief waren in de publieke media in Nederland en Duitsland. We bespraken de rol van verwijzingssystemen op mediasites en Johanna “José” Van Dijck, voorzitster van de Nederlandse Academie van Wetenschappen, had het over de burgerbeweging “Time Well Spent”, die mensen wil bevrijden van de digitale slavernij.
Digitaal moet ten dienste staan van de mens, niet andersom
Edelman en Harris hebben absoluut gelijk: digitale technologie is er om ons potentieel te ontsluiten, niet om ons tot slaaf te maken. Maar dat is precies wat er gebeurt. Volgens een Canadese enquête is onze aandacht met 33% gedaald (Engels). We worden dermate afgeleid door meldingen en andere prikkels van onze smartphones, tablets en computers dat we ons niet meer kunnen concentreren. Een paar zeer eenvoudige beslissingen maken het echter mogelijk om onze vrijheid te herwinnen. Ondanks mijn discipline moet ik bekennen dat ik de afgelopen weken moeite heb gehad met schrijven, te veel afgeleid door al deze digitale berichten. Zelfs in de ochtend, de meest effectieve periode van de dag (zie dit artikel (Frans)) kon ik het niet helpen om afgeleid te worden.
Vandaag wil ik mijn tijd weer onder controle krijgen. Het leven is te kort om het te kort om Facebook 20 keer per dag te kunnen raadplegen, om onbelangrijke digitale verbindingen te onderhouden; het leven is te kort om ’s avonds op YouTube te kijken naar de volgende video die door hun algoritmen wordt aanbevolen. Er is een uitweg en het begint allemaal met het deactiveren van Facebook, Twitter, Linkedin, YouTube-meldingen op uw smartphone. U kunt zelfs nog een stap verder gaan zoals ik dat deed en Facebook van uw smartphone verwijderen. Dit zal het gebruik ervan minder gemakkelijk en dus minder verleidelijk maken. Een soort stimulans eigenlijk.
We zitten niet in een filterbubbel: we bevinden ons in een tijdelijke bubbel
Mijn werk op het gebied van Big Data heeft mij ervan overtuigd dat de technologie in dienst moet staan van de gebruikers, dat het tijd was om hen meer macht te geven. Ik heb met name gepleit voor een heruitvinding van de aanbevelingsalgoritmen (Frans). Wat ik vandaag merk, is dat ik (op bescheiden wijze) gelijk had: aanbevelingsalgoritmen moeten heroverwogen worden met nieuwe doelstellingen in het achterhoofd. Maar dat kan niet zonder een goed ontwerp. Toen Eli Pariser in 2011 het concept van de filterbubbel populair maakte, was dat een elektrisch shock. Ik denk echter dat de verwijzing naar algoritmen als bron van alle kwaad overdreven was. Studies proberen aan te tonen dat aanbevelingsalgoritmen de ontdekking en serendipiteit verhogen. Het zijn de aanbevelingsalgoritmen in combinatie met een slecht ontwerp die ertoe leiden dat de gebruiker wordt vergrendeld in een bubbel: een tijdelijke bubbel. Onze beslissingen worden gemanipuleerd en het staat ons niet meer vrij om onze tijd naar eigen goeddunken te gebruiken. We worden in een luchtbubbel geduwd die onze opties weerspiegelt (het voorbeeld van rode en blauwe pillen in de video van Joe Edelman). Onze wereld krimpt zonder dat we het ook maar merken.
Mensen hebben entertainment nodig: het is hun zwakheid
Helaas denk ik dat 99% van de bevolking er niet om geeft. Wij zijn luie mensen die plezier willen hebben. Dat is onze zwakte. Zoals de proletariërs die tot slavernij werden veroordeeld door Big Brother in het boek “1984” van Orwell, wordt deze 99% afgeleid en misleid door een handvol mensen (“De Partij” in het boek Orwell) die hun zwakheden uitbuiten om hun aandacht te trekken.
Op met een positieve noot te eindigen: een korte bewustmaking (via dit artikel bijvoorbeeld) volstaat om zich van de situatie te vergewissen en dingen te veranderen. Zoals Gandhi zei “Wees de verandering die je wil zien in de wereld”. Ik denk dat dit citaat nooit voorheen zo toepasselijk was als de dag van vandaag en een goede manier is om 2018 te beginnen.
Posted in Marketing.
