In een persbericht (Frans) ging Deliveroo recentelijk prat op de stijging van het aantal lunchleveringen in België: x19! Mensen beginnen te snappen dat een maaltijdlevering aan huis niet enkel iets is voor de vrijdagavond. Het is ook aangenaam op gewone weekdagen en vooral bij de lunch. Toch moeten mensen die van deze diensten gebruik maken, ook begrijpen dat hun gewoontes minder positieve sociale gevolgen hebben.
De consument wil zo veel mogelijk, zo vlug mogelijk en zonder bijkomende kosten
Ik maak een vergelijking met het succes van Deliveroo en de sterke opgang van de e-commerce, vooral de grensoverschrijdende aankopen. Ik dat het beslissende element dat heeft bijgedragen aan de opkomst van de e-commerce de gratis of bijna gratis levering (en zelfs gratis terugzending) is. Toen de bedrijven eindelijk begrepen dat de consument niet wilde betalen voor een levering waarvan ze de waarde niet kon weten, gaf dat aanleiding tot het ontstaan van andere leveringsmodellen en het incalculeren van de leveringsprijs in de verkoopprijs. Dat zette onder meer druk op alle actoren van de leveringsketen, die zich verplicht zagen te innoveren (Frans) en een koortsachtige concurrentie aan te gaan; een race naar de laagste kosten om hun marktaandeel te behouden op een markt waarvan de waarde maar bleef dalen. Vanzelfsprekend ontstonden er tal van innovaties om zo vlug mogelijk te leveren, ook met drones. Maar ondanks deze experimenten die het mogelijk maken om gemiddeld binnen de 24 uur te leveren, is de realiteit vandaag helemaal anders. De leveringstermijn bedraagt nog altijd meer dan 24 uur (1,6 dag om precies te zijn) en de kostendruk verplicht bedrijven om te herstructureren, (Frans) om efficiënter te gaan werken waar het kan en altijd meer te eisen van hen die een aanpasbare variabele zijn, namelijk de werknemers.
Hetzelfde riskeert te gebeuren met maaltijdleveringen aan huis. Het gaat uiteindelijk om ongeveer dezelfde business. Net zoals bij andere online bestelde producten ziet de consument niet de waarde van de levering. Er komt dus druk op de actoren van de leveringsketen, behalve dat in dit geval de leverancier een freelancer is. Een freelance fietser. Hij heeft geen onderhandelingsmacht in tegenstelling tot andere logistieke actoren.
Vergeet niet dat uw consumptiegewoonten gevolgen kunnen hebben
Het woord uberisering ontstond als omschrijving van een nieuw business model dat leidde tot de opstart van tal van start-ups die probeerden te innoveren om te concurreren met gevestigde markten (bijvoorbeeld die van de taxi’s). Vandaag staat uberisering voor uitbuiting en slechte werkomstandigheden.
Als u op Deliveroo bestelt, promoot u dit systeem. Ook al is het gemakkelijk, denk eraan dat deze consumptiegewoonte een kostprijs heeft, een menselijke kostprijs.
Conclusie
De consument is het gewoon om niet meer te moeten betalen voor online aankopen. Nu verwacht hij hetzelfde voor de levering van maaltijden. Door die verwachting moeten start-ups creatief zijn om hun klanten tevreden te stellen. Is tegemoet komen aan de verwachtingen van de klant niet de beste manier om tevredenheid te creëren (Frans)?
Deze nieuwe zakenmodellen zijn echter niet meer gebaseerd op technische verbeteringen, maar eerder op ingenieuze financiële regelingen en financial engineering die de zwaksten treffen. Zoals de blogger Christophe Charlot het omschreef in zijn boek Uberize Me, is het moeilijk zijn brood te verdienen met deze kleine risicovolle werkjes, en dat ondanks de beloften van winst die worden gedaan
Als u weer iets gaat kopen, vergeet dan niet dat u als consument de macht hebt. De macht om niet voor inegalitaire modellen te kiezen. Elke actie als consument kan een militante actie zijn. Dit is een van de vele voorbeelden. Door bepaalde toepassingen waarmee bedrijven druk zetten op de menselijke kostprijs niet te gebruiken, komt u op voor de lokale tewerkstelling.
Posted in Marketing.
