Wat zal er tussen nu en 2024 in Europa gebeuren? Hoe zullen de huidige gebeurtenissen zich ontvouwen en welke gevolgen zullen zij hebben voor ons leven? Beleven wij het laatste sprankeltje democratie en Europa? De energiecrisis is het begin van een tragedie in zes bedrijven, die zal leiden tot het einde van het Europese project tegen 2024 en de ineenstorting van de Europese economie.
Als u maar 30 seconden heeft
Het einde van het Europese project zal in 6 fasen plaatsvinden (klik op de links aan het begin van elk onderdeel om toegang te krijgen tot de volledige ontwikkeling):
- Stap 1
De inflatie in 2022 is in niets meer te vergelijken met die in de jaren zeventig. De ECB heeft geen manoeuvreerruimte. De inflatie zal dus nog verscheidene jaren aanhouden, wat tot ergernis van de Europese burgers zal leiden. - Stap 2
Tegenover de dalende koopkracht en de verarming zullen er betogingen ontstaan. Zij zullen de regering dwingen maatregelen te nemen die op den duur slechts een zeer beperkt effect kunnen hebben. De ontevredenheid zal een tijdje afnemen (winter 2022), maar in 2023 weer opleven, in sterkere mate. Het begin van stap 3. - Stap 3
De politici verliezen het beetje geloofwaardigheid dat zij nog hebben, wat aanleiding zal geven tot extremen die we al zagen in Italië, Frankrijk en andere landen. De ontevredenheid zal toenemen naarmate meer en meer banen verloren gaan ten gevolge van de verkeerde politieke besluiten van de afgelopen 20 jaar. Het Europese project zal volledig in diskrediet worden gebracht. - Stap 4
Stap 4 van deze tragedie zal eindigen op desorganisatie en het begin van chaos. De voortekenen zijn al zichtbaar: tekorten aan chauffeurs, leraren, dokters, enz. De stijgende benzineprijs zal leiden tot een afweging die de landen in chaos zal storten: werken om de benzine te betalen of helemaal niet werken. - Stap 5
De revolutie is in volle gang. De overhaaste beslissingen van de regeringen zullen verkeerd uitpakken en de ontevredenheid alleen maar doen toenemen. Alle lagen van de bevolking zullen er de gevolgen van ondervinden. De regeringen zullen vallen voor de aanval van de extremen, die gretig gebruik zullen maken van de wanhoop van het volk. - Stap 6
Bij instabiliteit zullen autoritaire regeringen worden geïnstalleerd. Vijandig tegenover het idee van de Europese Unie zullen zij die geleidelijk uiteen doen vallen. Zij zullen vergeten dat de Europese Unie haar bestaansreden gevonden heeft in de samenwerking op energiegebied, die van kolen en staal, en dat bij een soortgelijke uitdaging wederzijdse hulp beter is dan isolement.
Stap 1: inflatie gaat hand in hand met ergernis
In 2021 waren de politici geruststellend (Engele site) over de voorbijgaande aard van de inflatie. In februari 2022, toen het conflict in Oekraïne uitbrak, moesten ze toegeven dat de inflatie hier was om te blijven. Zij leden een eerste maal gezichtsverlies.
Toen de sancties tegen Rusland werden ingesteld, bestond er geen twijfel over dat deze “economische dwerg” (want zijn BBP was slechts het equivalent van dat van Spanje) verpletterd zou worden. Zij leden opnieuw gezichtsverlies.
Het resultaat is een ongebreidelde inflatie die een ongekend gevoel van ongerustheid onder de bevolking teweegbrengt (zie onderstaande grafiek).
De realiteit bewijst ons dat een goedkope en overvloedige hulpbron (gas) de grootste economieën op de knieën kan dwingen als hij kunstmatig schaars wordt. Dit is wat er in 2023 zal gebeuren. De Europese regeringen hebben maatregelen op de korte termijn voorbereid (subsidies, energiebesparingen) die ons door de winter van 2022 zullen helpen. Maar in 2023 zal het afgelopen zijn.
Om even uit te weiden, er zijn andere economische dwergen wier monopolies nog veel vernietigender gevolgen zouden kunnen hebben, indien zij zouden ophouden met het leveren van hun kostbare hulpbronnen. Een kritieke hulpbron in een ondemocratisch land is een zeer explosieve cocktail.
De inflatie zal aanhouden en er is niets wat de ECB kan doen. Deze inflatie is “geïmporteerd” en geld drukken om de komende recessie te beteugelen is geen optie. Het zou de inflatie alleen maar versterken. Anders dan in de jaren zeventig heeft de centrale bank geen speelruimte meer, en 2023 zal de gelegenheid zijn voor naïeve Europeanen om zich dat te realiseren.
De rentetarieven zullen dus laag blijven in Europa, waardoor de euro ten opzichte van andere munten aan waarde zal inboeten. De koopkracht van de Europeanen in het buitenland zal dus enorm worden uitgehold. Het gevoel van ergernis, dat zelfs overkookt, kan alleen maar toenemen. Het gevoel van ongerustheid neemt toe in hetzelfde tempo als de koopkracht daalt. Angst is een slechte raadgever en wij zullen later zien wat de gevolgen zullen zijn.
Anders dan in de jaren zeventig heeft de centrale bank geen speelruimte meer, en 2023 zal de gelegenheid zijn voor naïeve Europeanen om zich dat te realiseren.
Stap 2: betogingen
Geconfronteerd met exploderende rekeningen en een slinkende koopkracht, zullen de Europeanen boos zijn. Dergelijke uitingen van ergernis zijn inderdaad al te zien in Nederland en het Verenigd Koninkrijk (Engelse site). Verder weg zijn er ook gewelddadige protesten uitgebroken in Lahore (Engelse site) over de stijgende elektriciteitsprijzen, en in Argentinië (Engelse site) over de stijgende inflatie. De hele wereld (Engelse site) protesteert namelijk tegen de wijdverbreide verarming die door deze gedwongen overgang veroorzaakt wordt.
Op het Europese vasteland en in de Verenigde Staten is de ontevredenheid nog gering. Maar op sociale netwerken wordt veel om hulp geroepen (zie bijvoorbeeld het nu beroemde geval van het Italiaanse bedrijf ICAB (Italiaanse site) zoals hieronder op sociale netwerken gepost). Vanaf 2022 echter zullen er in de rijkste landen betogingen van een nooit geziene omvang worden gehouden. Zij zullen leiden tot rellen in 2023. Zelfs de politie in het zeer verstandige Zwitserland (Franse site). bereidt zich hierop voor.
Als de crisis begon met gas, zal zij spoedig worden geaccentueerd door een explosie van de dieselprijzen. De prijs ervan is kunstmatig in toom gehouden door subsidies en premies (Frankrijk, België, enz.) en door het gebruik van strategische reserves in de Verenigde Staten. Deze laatste worden nu gevaarlijk uitgeput.
Het zijn de reserves van zure ruwe olie, die gemakkelijker te raffineren zijn, die uitgeput zijn, zoals blijkt uit de grafiek van JavierBlas op zijn Twitter-account. Tegen oktober 2022 zullen deze strategische reserves opraken.
Er vindt een wereldwijde verschuiving plaats van gas naar olie (diesel). De KWh die geproduceerd wordt met een dieselgenerator is eind augustus 2022 inderdaad 3 keer goedkoper dan de KWh-elektriciteit van het conventionele net. Saudi-Arabië verbruikt nu al meer van zijn olie voor eigen gebruik (gele curve op de grafiek hieronder). Olie zal dus schaarser worden, en Europa heeft zichzelf in de voet geschoten door de Russische olie af te snijden. Venezuela heeft ook besloten de olie-uitvoer naar Europa stop te zetten. Als gevolg daarvan zullen de prijzen (vooral voor diesel) deze winter ongekende hoogten bereiken.
De “gele hesjes”-beweging in Frankrijk in 2019 zal een wandeling in het park lijken in vergelijking met wat continentaal Europa in 2023 te wachten staat. Ik vermijd de vermelding van het Verenigd Koninkrijk, dat de extra last van Brexit heeft en alleen in naam verenigd zal zijn.
Akte 3: Verlies van legitimiteit
Geen enkel politiek besluit zal de Europese situatie verlichten. Een wijziging van het principe van de energieprijzen in de Europese Unie zal niet in staat zijn de hele schok op te vangen.
Aangezien de inflatie geïmporteerd is, heeft de ECB bovendien geen hefboom om die te temperen.
De zomerperiode, die synoniem is met politieke feestdagen, heeft de algemene ontevredenheid nog doen toenemen. In België bijvoorbeeld staat de bevolking openlijk kritisch tegenover een regering die de hele maand augustus afwezig was. De episode van Emmanuel Macron op zijn jetski was een andere symbolische episode die de kloof tussen de bevolking en haar leiders groter heeft gemaakt.
De Europese burgers zullen, geconfronteerd met deze leemte in inzicht, politici zien als een onwettige kaste.
- 62% van de Duitsers is ontevreden over Olaf Scholz (peiling van 19 augustus 2022)
- Slechts 48% van de Fransen vertrouwt Emmanuel Macron (peiling van 26 augustus 2022)
Om het plaatje compleet te maken is er nu al een golf van pan-Europese verontwaardiging tegen de groene partijen, wier halsstarrigheid om kernenergie tegen te houden onhoudbaar is geworden. In België staat minister van Energie Tinne Van der Straeten, een voorvechtster van anti-kernenergie, in het middelpunt van een nauwelijks te geloven belangenconflict (Engelse site). Het advocatenkantoor waar zij werkte voor zij minister werd, verdedigde Gazprom. In Frankrijk wordt Sandrine Rousseau, vooraanstaand milieuactiviste en lid van de NUPES, op de sociale netwerken zo bespot dat haar parodie-account op Twitter meer volgelingen heeft dan zijzelf.
De Grote Onstlaggolf zal plaats maken voor de Grote Verlating.
Stap 4: desorganisatie
De vierde fase zal zich afspelen in de overheidsdiensten. Uit ergernis en demonstraties zullen gevolgd worden door wanhoop. Degenen die werken, zullen het beetje motivatie dat zij nog hebben, verliezen tegenover de dagelijkse moeilijkheden. Dit zal leiden tot een desorganisatie van de openbare diensten.
De kiemen van desorganisatie zijn al duidelijk zichtbaar. Sinds 2021 slepen wij de post-covid disfuncties van de toeleveringsketen mee. Bovendien zijn er massale storingen door gebrek aan personeel:
- in de scholen: 4.000 onderwijzers te kort in Frankrijk (Franse site) en mensen die uit rubrieksadvertenties worden gerekruteerd, worden in 4 dagen haastig opgeleid om “de leemten op te vullen
- in het openbaar vervoer:
- Heathrow Airport heeft deze winter 10.000 vluchten (Engelse site) moeten annuleren wegens personeelstekort
- een tekort aan buschauffeurs is zichtbaar in Frankrijk (Franse site), de Verenigde Staten (Engelse site), het Verenigd Koninkrijk (Engelse site), …
- in de logistiek:
- er is een tekort van 2,6 miljoen chauffeurs wereldwijd (Engelse site), waarvan 100.000 alleen al in het VK (Engelse site), 80.000 in Duitsland en Polen
In een poging om de situatie te verhelpen, zullen de kwaliteitsregels door urgentie worden verdrongen. Er worden nu al leraren aangeworven die niet alle kwalificaties hebben. In het ziekenhuis, dat door twee jaar Covid op de proef is gesteld, zijn de lichamen versleten en de financiën uitgeput. Chaos dreigt.
Met de dieselprijzen op recordhoogte zullen de werknemers binnenkort voor een onoplosbare vergelijking komen te staan: stoppen met werken en geen benzine verbruiken of met verlies werken. De openbare diensten zullen dus geleidelijk uitsterven. De Grote Ontslaggolf zal plaats maken voor de Grote Verlating.
Stap 5: revolutie
De arbeidersklasse zal bijzonder hard getroffen worden door het banenverlies en zal de drijvende kracht achter de revolutie zijn. Energie-intensieve industrieën (gieterijen, meststoffen, glasblazerijen) zullen niet langer rendabel zijn en moeten sluiten. Dat is al begonnen (voorbeelden in België, Duitsland, Engelse sites).
Wanneer alle fabrieken gesloten zijn, wanneer de arbeidersklasse zonder werk zit, gewurgd door onbetaalbare rekeningen en zonder steun van de overladen verzorgingsstaat, zal de revolutie beginnen.
Om op het brandpunt van deze revolutie te kunnen anticiperen, moeten wij begrijpen waar de Europese “kruitvaten” zich bevinden. Dit betekent dat men moet kijken naar de concentraties van fabrieken waarvan het lot wordt bedreigd.
Laten we beginnen met kunstmestfabrieken. Onderstaande kaart toont de stikstofproductiecapaciteit in Europa (bron: CRU, Engelse site)
Hier zijn de staalfabrieken in Europa. Deze kaart, samengesteld door Eurofer (Engelse site), maakt het mogelijk de risico’s duidelijk te lokaliseren.
Duitsland en Polen zijn de twee regio’s die het meeste risico lopen. Het is redelijk te denken dat de revolutie in het oosten zal beginnen, meer bepaald in Polen met zijn 4 productiebedrijven en 1,2 miljoen Oekraïense vluchtelingen (Engelse site). Polen heeft ook een duidelijke tendens vertoond om zich van de Europese regels af te keren. Een explosieve cocktail.
Ook het VK bevindt zich in het oog van de storm. Met Brexit en een uit de hand lopende inflatie (18% verwacht in januari, Engelse site) zullen de spanningen alleen maar toenemen. De Schotten liggen staan klaar om met hun referendum de laatste nagel in de Engelse doodskist te slaan.
Geconfronteerd met zo’n oproer zullen de bestaande regeringen proberen te reageren. Maar in het aangezicht van de noodsituatie, verlamd door angst en onbegrip, zullen zij hun fouten vermenigvuldigen.
Democratische regeringen zullen dan de een na de ander vallen, naar het voorbeeld van Italië, dat op het punt staat naar uiterst rechts te gaan.
Stap 6: verandering van regime
Er zal een autocratische zwarte golf over Europa trekken. Die is al gewend aan anti-Europese retoriek (Marine Le Pen in Frankrijk, Giorgia Meloni in Italië, Viktor Orban in Hongarije), en zal van het groeiende anti-Europese sentiment profiteren om aan de macht te komen.
De ontwrichting van Europa zal niet te stoppen zijn. Het “oude Europa” zal sterven.
Zonder bondgenoten zullen de Verenigde Staten hun aura zien slinken. De machtscentra zullen naar het Oosten verschuiven. China en India zullen ongetwijfeld het voortouw nemen in deze nieuwe versie van de wereld. Europa, dat in puin ligt, zal er een decennium over doen om uit de as te herrijzen, terwijl de autocraten hun onbekwaamheid tonen. Tegen die tijd zal het 2035 zijn.
De euro zal een secundaire valuta worden, zoals de dollar. De roebel en de yuan zullen de nieuwe normen zijn. De grootscheepse aankoop van fysiek goud door de Russische en de Chinese centrale banken is een bevestiging van de stelling dat zij zich op deze paradigmawisseling voorbereiden.
Posted in Onderzoek, Recherche.
